• Plotseling een bange pup?

Plotseling een bange pup?

Leestijd
2 minuten
Tot nu toe gelezen

Plotseling een bange pup?

ma, 02/08/2021 - 17:32

Bracht je een vrije, dappere pup thuis die de wereld vol moed tegemoet trad? Of was hij of zij al enigszins op z’n hoede? Hoe de start ook was, het is aannemelijk dat je vroeg of laat angstig gedrag gaat zien bij je pup.

Ze kunnen plotseling schrikkerig worden voor langsrijdend verkeer, onbekende mensen, andere honden of objecten als kliko’s, paraplu’s... noem maar op! En wat de ene dag nog heel gewoon was, kan morgen angstaanjagend zijn voor een hond in de groei. Een bange pup is eigenlijk heel normaal, en het heeft zelfs een belangrijke functie. Desalniettemin is het goed om te weten hoe de eigenaar hier het best mee om kan gaan.

De eerste twee levensjaren van een hond bestaan uit veel verschillende fases van ontwikkeling. Naast lichamelijke ontwikkeling is ook het gedrag aangepast op elke levensfase. Een pasgeboren pup is hulpeloos; blind, doof en niet in staat om te vluchten bij gevaar. Om die reden kennen pups eigenlijk geen angst tot ze ongeveer 3 à 4 weken zijn. Deze emotie zou nutteloos zijn als ze lichamelijk niet in staat zijn er naar te handelen. Vanaf 3 weken beginnen de zintuigen te ontwikkelen en begint de socialisatieperiode. De hersenen van de pup zijn nu als een soort spons voor alle nieuwe ervaringen en de wil om te leren is gigantisch. In dit tijdvak van 3 weken tot ongeveer 9-14 weken, verschillend per pup, leren ze de wereld kennen. Dit is een positieve ontwikkeling: ze leren over alles dat bij het normale leven hoort waardoor ze weten dat ze hier geen angst voor hoeven te ontwikkelen. 

Zouden pups zo roekeloos blijven als ze de eerste weken van hun leven zijn, dan is de kans op ongelukken groot. Zo’n dier zou in de natuur niet overleven, want angst is een belangrijk mechanisme: het zorgt ervoor dat dieren (en mensen) zich bewust zijn van gevaar en dit uit de weg gaan. Als tegenhanger van de zorgeloze fase van een jonge pup zijn er daarom ook angstfases. Dit is de pup die plotseling bang reageert op situaties die hij eerder prima vond. Z’n brein leert om gevaar in te schatten, iets dat tijd nodig heeft voor het in balans is.

Hoe veel tijd dit kost en hoe grillig deze fases verlopen verschilt per pup. De eerste angstfase kan opgemerkt worden tussen de 8 en 11 weken. Daarna zal de pup weer stabieler worden, soms gevolgd door een tweede angstfase. Deze tweede fase kan zich tussen de 4 en 18 maanden openbaren. Deze tweede fase kan soms enkele dagen of weken opduiken, om net zo vlug weer te verdwijnen. En bij sommige honden is er amper sprake van een tweede angstfase. Toch is het goed om te beseffen dat dit gedrag bij de leeftijd van de hond kan horen.

Helaas kan een angstfase wel leiden tot levenslange angst. Omdat een hond op dit moment extra alert is op mogelijk gevaar, blijft een negatieve ervaring goed bewaard in het geheugen. Extra begeleiding kan daarom geen kwaad.

  • Blijf nieuwe ervaringen aanbieden, maar voorkom dat de pup in een situatie wordt gedwongen. Vindt hij het toch spannend? Haal hem dan niet over maar geef vrijheid om te ontwijken.

  • Leg de nadruk op positieve ervaringen. Door een stap terug te doen in de training en in nieuwe situaties kan de hond beloond worden en zelfvertrouwen opbouwen.

  • Steun de hond bij angst. Zonder te bevestigen dat datgene waar de hond van schrikt ook echt heel eng is, is het prettig als de hond aanvoelt dat jij als eigenaar niet bang bent, maar hem wel steun kan bieden. Steun van de eigenaar kan soms genoeg zijn om een angst te overwinnen!

  • Begeleid nieuwe ervaringen. Merk je dat je hond een angstfase doormaakt? Dan is nu misschien niet het moment om hem kennis te laten maken met de ietwat lompe Duitse Dog van je beste vriendin, of om hem mee te nemen naar een drukke maandagmarkt.

Anderzijds is deze fase ook een uitgelezen kans om te werken aan de band tussen baas en hond: nu de wereld soms ineens eng is, is het extra belangrijk dat een hond weet dat z’n baas de veilige haven is!