Casteren... als je het doet, wat is dan een goede leeftijd en wat zijn de risico's per ras. Een vertaling/samenvatting van het meest recente onderzoek.
Het castreren van teven is nog altijd een veel gebruikte methode, niet alleen om te voorkomen dat er (ongewenste) pups komen, maar ook om “overlast” door bloedverlies en bepaald g
Alhoewel het maar heel beperkt is, vaak wordt nog gezegd dat castratie (zo heet het ook bij teven) van een teef de kans op kanker doet verminderen.
Gecastreerde teven hebben een driemaal hogere kans om incontinent te worden dan intacte teven.
Castratie verhoogt het risico op overgewicht bij vooral reuen. Ook neemt hun conditie (Body Condition Score) flink af.
Een vier dagen geleden gepubliceerd onderzoek over de gevolgen van castratie zorgt er nu voor dat in het “spay and neuter”-land bij uitstek nu eindelijk mensen voorzichtig beginnen te twijfelen aan
Over de gevolgen die castratie van een hond heeft op de gezondheid wordt al steeds meer bekend, maar de gedragsveranderingen zijn nog een onderbelicht onderwerp.
Er zijn al veel onderzoeken geweest naar de effecten van castratie op de gezondheid van een hond.
Het castreren van een hond, in het geval van een teef het weghalen van de voortplantingsorganen, staat bekend als een relatief veilige ingreep.
De voor- en nadelen van castratie blijven de wetenschap boeien. Zeker in de Verenigde Staten, waar castratie op jonge leeftijd eerder regel dan uitzondering is, 83% van de honden is "geholpen".
Het castreren van zowel reuen als teven wordt al langer in verband gebracht met verschillende medische aandoeningen.
Veel eigenaren laten hun hond "helpen". Een eufemisme voor een castratie.