Hoe is het gesteld met de Rottweiler?
Hoe gaat het met de Rottweiler? Dat was de insteek van een groot onderzoek onder Rottweilers in Engeland. Onderzoekers onder leiding van Dan O'Neill verzamelden de dierenartsengegevens van dit ras (zowel met als zonder stamboom) en keken naar de gegevens. Daarbij werden gegevens uit 2013 gebruikt, dus dit kan inmiddels wel een geringe wijziging hebben doorgemaakt. De vraag, hoe gezond is de Rottweiler, en kloppen de verhalen over de agressiviteit wel.
Uiteindelijk namen 5321 honden uit 305 Engelse dierenartsenklinieken deel aan het onderzoek. In eerdere onderzoeken bleek al dat de Rottweiler vaker spier- en skeletaandoeningen heeft dan andere rassen, een zekere predispositie, en dat de hond in de lekenpers nogal eens als erg agressief te boek staat.
In Engeland is er een teruggang te zien in het aantal Rottweilers. De Rottweiler stamt af van de mastiff-achtige kuddebewakers die met de Romeinen meekwamen naar noordelijk Europa. Deze werden gemixt met herderachtigen in het Duitse plaatse Rottweil, en zo ontstond uiteindelijk het type dat we nu kennen. Althans in grote lijnen. Zijn oorspronkelijke doel was het bewaken van eigendommen, de kudde, en ook het trekken van zogenaamde hondenkarren. Met de opkomst van de industriële revolutie nam het aantal erg af, maar door zijn populariteit onder politiekorpsen en legereenheden steeg dit rond 1900 weer. In 1936 maakte de Rottweiler zijn debuut op Crufts. Recentelijk neemt het aantal echter weer flink af, in 2007 werden er in Engeland nog 4257 geregistreerd, in 2016 nog maar 1494.
Gedurende het onderzoek stierven 415 honden. De gemiddelde leeftijd van deze honden was 9,0 jaar, teven leven met 9,5 jaar langer dan reuen (8,7 jaar). Ook leven gecastreerde honden (9,4 jaar) iets langer dan intacte honden. Het merendeel van de honden werd geeuthanaseerd (bijna 92%) en de voornaamste doodsoorzaak was neoplasie (kankergezwellen, 33%) problemen met blijven staan (16%)
Van alle honden had ruim 60% een aandoening, hetgeen niet vreemd is bij dierenartsenonderzoek. Een kleine 40% kwam profylactisch (entingen etc.). Agressie werd het meest gevonden (7,46%), overgewicht, otitis externa (oorontsteking), en gewrichtsproblemen kwamen daarna. Reuen werden iets vaker beoordeeld als agressief (9,99%) in vergelijking met teven (5,47%), castratie maakte daarbij geen verschil. Overgewicht kwam ook gelijkelijk voor bij beide sexen, maar wel significant vaker bij gecastreerde exemplaren.
Lees ook: Agressie in honden, is het het ras of de baas?
Als we de ziekten opdelen naar soort komen komen muscoskeletale problemen het meest voor (12,01%), gevolgd door dermatologische problemen (10.96%), gastro-intestinale problemen (8,87%) en gedragsproblemen (7,46%). Kanker komt over alle honden bij 7,96% voor, dus vrijwel vergelijkbaar met gedrag.
Reuen hadden iets vaker dermatologische problemen, en gedragsproblemen, teven hadden vaker urinewegprblemen.
Op het gebied van gedragsproblemen maken de onderzoekers wel een aantekening. eigenaren van grote, sterke honden maken sneller melding daarvan dan eigenaren van kleine hondjes, en ook de "naam"van de Rottweiler geeft dierenartsen en eigenaren sneller de neiging dit te rapporteren. Agressie in deze studie is ook niet verder uitgewerkt in welke vorm zich dat dan uit. In di zin lijkt het enigszins op een selffullfilling prophecy.
Verder leeft de Rottweiler gemiddeld korter dan andere rassen (9 jaar versus 12 jaar voor alle rassen gecombineerd). Het aantal kankergevallen dat tot euthanasie leidde is hoger dan over alle rassen (16%) en ook hoger dan over een tweetal onderzoeken in Denemarken en de VS. Rottweiler-reuen zijn significant vaker zwaarder, korter levend en hebben iets meer predispositie tot agressie. Castratie heeft daar amper invloed op, en de discussie over de effecten op gedrag van castratie is ook nog lang niet klaar. Overgewicht is wel een punt van aandacht, zeker in een ras met sneller muscoskeletale problemen, al bleken deze in vergelijking met alle rassen in Engeland nauwelijks groter te zijn dan het gemiddelde.
bron
Rottweilers under primary veterinary care in the UK: demography, mortality and …