• Hondeneigenaren herkennen dreigsignalen tussen hond en kind heel slecht

Hondeneigenaren herkennen dreigsignalen tussen hond en kind heel slecht

Leestijd
2 minuten
Tot nu toe gelezen

Hondeneigenaren herkennen dreigsignalen tussen hond en kind heel slecht

di, 05/30/2017 - 15:35

Hondeneigenaren zijn er nog slechter in om de lichaamstaal van honden tijdens de omgang met kinderen te "verstaan" dan niet-hondeneigenaren. tot die conclusie komt Dr. Yasemin Salgirli Demirbas (Universiteit van Ankara, Turkije) in een eind vorig jaar gepubliceerd onderzoek. Kinderen zijn het vaakst slachtoffer van bijtincidenten, zeker kinderen onder de vijf jaar. Niet voor niets dringen deskundigen er op aan kinderen nooit alleen te laten met een hond, en altijd op te letten hoe het kind de hond benadert, of andersom. Maar wat nu als zelfs de volwassen toezichthouder de signalen van de hond niet begrijpt?

Demirbas liet tijdens zijn onderzoek aan 71 proefpersonen drie video's zien van een kind en een hond, in alle gevallen een medium tot grote hond. In de eerste video kruipt  een baby op een Dalmatiër af, die zelf naast zijn bal ligt. in de tweede loopt een peuter op een Dobermann af, en raakt de hond aan, de laatste video toont een boxer die het gezicht van een kruipende baby likt. In alle drie de video's was -voor kenners- duidelijk te zien dat er risico's waren, de honden toonden nerveus of angstig gedrag.

Helaas, dat werd nauwelijks gezien. Maar liefst 68% van de proefpersonen dacht dat de honden ontspannen waren, en 65% zag vertrouwen in de honden. Ook bepaalde opvallende gedragingen van de honden werden vaak als spel (23%) of vriendelijk gedrag (19.2%) gezien. Het maakte niet uit of de mensen zelf kinderen hadden, maar wel of ze zelf honden hadden  De meerderheid van de hondeneigenaren zagen de emotionele toestand van de hond als ontspannen (53.8%) terwijl niet-eigenaren de honden vaker een emotioneel conflict toedichten. (61.9%). Vrouwen herkenden signalen overigens beter dan mannen. Terwijl 71% van de mannen de honden ontspannen vonden, was dat maar het geval bij 58% van de vrouwen.


Lees ook: Risico: Angstige of blije hond, kinderen zien het verschil niet.


tabel

Volgens de onderzoekers ligt de uitkomst hiervan vooral daar, dat hondeneigenaren sneller het gevoel hebben dat een hond vriendelijk is, en niet-hondeneigenaren vaker wat voorzichtig zijn bij het benaderen van een hond. Mogelijk ook hebben hondeneigenaren minder besef van agressie bij honden, aldus de onderzoekers.

Verder kijken mensen vooral naar het totale plaatje, in plaats van naar specifieke signalen. Beschrijvingen als "de hond is vrolijk"of "de hond weet dat het maar een klein kind is" kwamen opvallend vaak voor. Vooral mensen zonder kinderen zagen de hond in een meer holistisch perspectief. Wel specifiek kijkend, een kwispelende staart werd standaard aangezien voor een positieve emotie, deskundigen weten wel beter, een snel kwispelende staart met beperkte "uitslag" is een dreigend signaal!  Achterover liggende oren en het vermijden van oogcontact werd in het algemeen wel sneller en beter herkent als dreigend signaal.

Maar dan nog, aldus de onderzoekers, zelfs als de mensen de dreiging herkenden, was dat vaak te laat om in te grijpen en een beet te voorkomen. Te veel werd er uitgegaan van speels gedrag bij de honden. "Ouders zouden vooral meer training moeten krijgen in het begrip van de hondentaal" zo schrijven ze.

Belangrijk in dit onderzoek is dat de honden niet de overduidelijke dreigsignalen toonden, zoals grommen of snappen. Het ging hier juist om de subtiele signalen, en die missen mensen dus heel vaak. Het likken van de lippen bijvoorbeeld, of het al te nadrukkelijk wegkijken.

"Bovendien bleek dat het omgaan met een hond zonder theoretische kennis van hondengedrag een nadelige invloed heeft op de interpretatie van de hondentaal."  zo sluiten de onderzoekers af.