• Hondenpoep, feitelijk klein chemisch afval

Hondenpoep, feitelijk klein chemisch afval

Leestijd
3 minuten
Tot nu toe gelezen

Hondenpoep, feitelijk klein chemisch afval

za, 04/29/2017 - 14:32

We zijn dol op onze honden. Maar helaas, alles wat een hond eet moet er ook weer uit, en dat is iets wat niet zelden tot grote maatschappelijke discussies leidt. Overlast van hondenpoep staat met stip in de top 3 van meest irritante zaken, vooral bij niet-hondenbezitters.

Toegegeven, zwerfvuil is minimaal net zo irritant. Bovendien, zo claimen veel hondenbezitters, hondenpoep is afbreekbaar, zwerfvuil meestal niet. Dus 50 miljoen kilo zwerfvuil ligt er langer dan hondenpoep. Hoeveel hondenpoep? Als elke Nederlandse hond vrolijk in de openbare ruimte zou poepen, en niemand het zou opruimen, zou dat per jaar 188 miljoen kilo poep opleveren. Een gemiddelde hond produceert ruim 125 kilo poep per jaar.

Maar dan nog, die chipszak blijft 10, 15 jaar of langer "liggen" (uiteraard, meestal wordt deze uiteindelijk wel opgeruimd) terwijl een hondendrol met een dag of 10, 15, uit het straatbeeld verdwenen is. Dus waar maken die anti-poepmensen zich nu eigenlijk zorgen om?  De drollen worden weer netjes door de natuur opgenomen en niemand heeft er meer last van toch?

Fout, hondenpoep is zelfs net zo gevaarlijk als chemisch afval, stelt de Amerikaanse EPA, het Environmental Protection Agency.  Hondenpoep bevat namelijk heel veel bacteriën, veelal dezelfde die wij mensen ook hebben. En veel van die bacteriën zijn schadelijk voor andere dieren. Ook kunnen de bacteriën zorgen voor uitbraken van ziektes als cholera en dysenterie. Het zal wellicht ietwat overdreven zijn, maar de hoeveelheid hondenpoep van 100 flinke honden, verzameld over een paar dagen, produceert zoveel bacteriën dat het het oppervlaktewater tot ruim 25 kilometer rondom de dumpplek kan verontreinigen. De bacteriegroei kan ook het zuurstofgehalte in het water aantasten, zodat vissen en waterdieren doodgaan. En dan hebben we het nog niet eens over parasieten in de poep, zoals wormen en eitjes. Hondenpoep is een bron van besmetting voor (mogelijk) hartworm (Franse variant), chiardia, campylobacter, leptospirose etc.

En dus gaan steeds meer gemeentes over op poepzakjes, waarbij de poep door de eigenaar moet worden meegenomen. Het lijkt een prima oplossing, maar hoe groen, hoe duurzaam is het? Terwijl overal  plastic wordt teruggedrongen, gaan we nu vijf, zes zakjes per hond per dag weer terugbrengen in het milieu?  Rond de 2,7 miljard zakjes per jaar in Nederland alleen?  Zakjes die er jaren over doen om af te breken?

Ook de biologisch afbreekbare zakjes roepen vragen op, de afbraak gaat sneller, maar nog altijd duurt het weken, maanden, voor een zakje is afgebroken. Bovendien, in de VS schat men dat dierenpoep bijna 20% van het totaal afval dat naar de vuilnisbelt gaat uitmaakt. Weliswaar zijn vuilnisbelten redelijk beschermd tegen doorlekken in het grondwater, met zoveel bacteriën op een hoop worden het toch vrij ongezonde omgevingen. Nu wordt in Nederland veel van het vuil verbrand, maar ook dat is lang niet altijd goed voor het milieu. En dan nog, als we restafval willen terugbrengen naar 50 kilo per jaar of zo, en je hond alleen al produceert ruim 250% van die hoeveelheid?

Een aantal mensen is daarom begonnen met het composteren van hondenpoep. Een goed idee? Nou nee, tenzij je de ontstane compost na afloop van het composteringsproces tenminste een meter diep in de grond begraaft. Maar het risico op het zo in de grond brengen van meer bacteriën blijft bestaan. Amerikaans onderzoek toonde al aan dat 20% van de watervervuiling in riviertjes en beken dierenpoep als bron heeft, en ander onderzoek uit 2011 toonde aan dat fecale bacteriën zelfs in de lucht komen, vooral in de winter, als bacteriën uit de grond minder actief zijn, bevat onze lucht redelijk wat bacteriën van dierlijke oorsprong. En dan nog, de uit honden- (en katten)poep verkregen compost is absoluut niet goed om bij de plantjes te doen, zeker niet bij eetbare planten. Dat verklaart ook waarom hondenpoep niet in de groene container mag, kattenpoep overigens ook niet.

In de VS en Australië is men er nu achter dat de meest ecologisch vriendelijke wijze is om je hond te leren je eigen spoeltoilet te gebruiken. Waterzuiveringen zijn erin gespecialiseerd om schadelijke -ja, die uit onze eigen menselijke uitwerpselen- te neutraliseren. Dus ook hondenuitwerpselen gaan zo veilig weg. Maar omdat dat toch flink wat training met zich meebrengt om je hond op de "bril" te krijgen, kiezen mensen daar steeds vaker voor wateroplosbare zakjes. Deze zijn gebaseerd op alcohol, en lossen in water binnen maximaal twee dagen op. Een heel andere soort dan de op petroleum of meel gebaseerde bioafbreekbare zakjes dus.  Het gooien van niet-waterafbreekbare zakjes kan riolen zelfs verstoppen, zoals vrij recent in de gemeente Ede nog een probleem was. Jammer dat de woordvoerder daar aangaf zakjes in de groene container te gooien.

En dan nog, veel gemeentes kennen een gescheiden riolering, dus het weggooien van waterafbreekbare zakjes in de kolken, de putten langs de weg is geen goed idee, dan komt het alsnog in het grondwater terecht zonder juiste zuivering. Oftewel, neem de zakjes mee naar huis, en spoel ze door je eigen toilet.  Helaas, in Nederland en België lijken "flush puppies"en andere waterafbreekbare zakjes nog niet te koop dus importeren via Amazon.com en andere Amerikaanse sites lijkt voor de hondeneigenaar nu nog de enige methode.

Nee, als hondenbezitter zullen we het niet leuk vinden allemaal. Maar wie én met zijn hond én met zijn (natuurlijke) omgeving op een verantwoorde wijze wil omgaan, kan niet langer beweren dat laten liggen de beste methode is.