Wolven werken beter samen dan honden
Er wordt veel onderzoek gedaan naar hondengedrag en de vergelijking met wolvengedrag ligt dan voor de hand. De wolf is tenslotte de voorvader van de hond. Maar hoeveel is er veranderd in al die duizenden jaren?
In het Wolf Science Centre en de Comparative Cognition, Messerli Research Institute, beide onderdeel van de Medische Universiteit van Wenen, werden groepen honden en groepen wolven vergeleken in een onderzoek dat keer naar samenwerking onderling. De meest gebruikelijke aanname onder wetenschappers is dat honden socialer zijn dan wolven. Dat zou komen omdat honden al eeuwenlang gefokt wordt met de intentie sociaal gedrag naar mensen te vertonen. Sociaal gedrag is noodzakelijk om samen te kunnen werken. Maar kunnen honden – en wolven – die sociale vaardigheden ook op elkaar toepassen? Hondeneigenaren zullen direct zeggen van wel. Maar klopt dat beeld?
Om de samenwerking te testen werd er een apparaat gebouwd waarbij twee dieren samen moesten werken om een voedselbeloning te krijgen. Een hond – of wolf- in zijn eentje zou het niet lukken. Om het eten te krijgen moest er aan twee verschillende touwen tegelijk worden getrokken. Samenwerken dus, om vervolgens samen dat eten te krijgen.
Het experiment werd honderden keren uitgevoerd met meerdere paren honden en wolven. De resultaten waren opvallend verschillend. De wolven kregen in 416 pogingen de beloning 100 keer te pakken. De honden kregen 472 kansen en slaagden slechts er tweemaal in het voedsel te krijgen.
Uit de conclusies bleek dat wolven beter hun best leken te doen met partners die gelijkwaardig in de groep waren. Grote standsverschillen maakten de samenwerking moeizamer.
Was de beloning eenmaal binnen bereik, dan werd er niet op elkaar gewacht maar gingen de wolven samen naar de voerbeloning.
Dat was een opvallend verschil van hoe het ging bij de honden. Daar was de meest zelfzekere hond degene die het eerst naar de voerbak ging. Ging de andere hond tegelijk met de hoger geplaatste, dan was agressie het gevolg.
De verklaring voor deze verschillen is zeer waarschijnlijk dat wolven tot op de dag van vandaag samenwerken. De andere manier van omgaan met voedsel lijkt alles te maken te hebben met andere strategieën voor conflictbeheersing.
Honden lijken zich individualistischer te hebben ontwikkeld. Voor wolven lijkt het vermijden van conflicten en een goede onderlinge verstandhouding van groter belang, iets dat zich bij dit onderzoek vertaalde in samenwerkende wolven. Zodra de eerste samenwerking een feit was bleken de wolven zich dit direct eigen te hebben gemaakt en leerden ook sneller samenwerken in complexere omstandigheden.
Bij honden leek het er vaak op dat de samenwerking werd vermeden. Dat leek veroorzaakt te worden door een competitiedrang, die de samenwerking dus eerder in de weg stond. Hoewel de sociale en familiaire banden van belang lijken te zijn in dit soort samenwerkingen, blijkt uit dit onderzoek wel duidelijk dat honden onderling slechter kunnen samenwerken.
Het is aannemelijk dat dit te maken heeft met de ontwikkeling bij honden om zich als individu aan te passen, waarbij groepsbelang daaraan deels ondergeschikt lijkt te zijn geworden.
Dat zou ook de grote competitiedrang bij honden verklaren die uit deze onderzoeken naar voren kwam.
bron