Gestreste eigenaren hebben gestreste honden
Ben je gestrest, pessimistisch? Grote kans dat je hond het dan ook is. De emotionele staat van mensen heeft een grote invloed op hun hond. Dat hebben onderzoekers van de Universiteit van Wenen vastgesteld. Bovendien is er ook een duidelijk verschil tussen mannelijke en vrouwelijke hondeneigenaren. Auteur van de studie is Iris Schöberl, gedragsbioloog aan de Universiteit van Wenen.
Uit eerder onderzoek was gebleken dat zogenaamde dyadische partners (partners in tweetallen) een onderlinge wisselwerking hebben op stressniveau's. Blijft de ene partner rustig en ontspannen, zal de andere partner zijn stress sneller kwijtraken. Maar ook andersom, wordt een partner meer gestrest, neemt het stressniveau ook bij de partner toe. Niet alleen bij mensen onderling, honden blijken ook sociale en emotionele steun samen met hun menselijke eigenaar te hebben.
Er zijn 132 honden en hun houders getest bij de Universiteit van Wenen, bij verschillende testsituaties. Bijvoorbeeld tijdens normale situaties, maar ook in situaties waarbij een zogenaamde bedreiger, met skimuts waarbij alleen de ogen zichtbaar waren, op de hond afkwam. Zowel als de hond alleen was als wanneer de eigenaar erbij was. Daarna werden speeksel monsters genomen bij zowel de houder als de honden, om te kijken of er verandering was in het stresshormoon cortisol . Samen met een vragenlijst moest dit antwoorden geven.
Emotioneel gevoelig
De belangrijkste resultaten: bij honden waarvan de eigenaars pessimistischer zijn of ambivalent in de gehechtheid aan de eigen hond, werd een slechter stress management waargenomen. En honden van eigenaren die van zeer open persoonlijkheid hadden, lieten zien dat ze veel beter met stress omgingen. Ze kunnen zich beter aan de situatie, ook een bedreigende, aanpassen.
Honden zijn dus gevoelig voor de emotionele toestand van hun eigenaar. Ook is emotionele besmetting tussen eigenaars en honden mogelijk Zo kunnen honden de angst en negatieve verwachtingen van neurotische eigenaars eigenlijk "laten zien"in hun cortisol spiegel. Interessant is dat de cortisolstijging na stressvolle stimuli duidelijk is, maar dat cortisolspiegels van honden met gespannen eigenaren in de ochtend gewoon laag zijn, het gaat dus duidelijk om de directe actie, en niet om een algemene toestand van de omgeving of de eigenaar.
De persoonlijkheid van de hond zelf heeft heel weinig invloed hierop. Wel is het zo dat eigenaren die hun hond als, "cool", gemakkelijk in de omgang beschrijven zelf ook ontspanner te lijken, wellicht omdat een wandelingetje met een "gemakkelijke" hond nu eenmaal ontspanner is dan met een onzekere, nerveuze of angstige hond. Onzekere of ambivalente gehechtheid van eigenaren aan hun hond heeft ook verband met lage cortisol variabiliteit in honden. Simpel gezegd, als de hond onzeker is van de houding van zijn baas jegens hem, zal de hond meer variatie in cortisol-afgifte hebben, dus meer stress en plotselinge spanningen.
Mannen en reuen
Maar opvallend genoeg is ook het geslacht van de eigenaar van belang. Vooral reuen blijken veel ontspanner als ze door hun baas worden uitgelaten dan door hun "vrouwtje".
Vooral reuen blijken veel ontspanner als ze door hun baas worden uitgelaten dan door hun "vrouwtje".
Mannen hebben de neiging om relatief hogere cortisol stijgingen laten zien wanneer hun sociale prestige wordt aangevochten, terwijl het ervaren van sociale afwijzing meer krachtige trigger voor vrouwen is. Bovendien, vrouwen rapporteren meer angst en minder geluk dan mannen na een sociale stress test Mannen en vrouwen verschillen niet alleen in hun sociale accenten en coping-strategieën (omgaan met situaties), maar ook in hun interacties met en houding ten opzichte van dieren Vrouwen tonen sterkere emotionele relaties met gezelschapsdieren dan mannen en meisjes zijn meer op zoek naar contact met dieren dan jongens.
Tijdens de domesticatie, raakten honden sterk aangepast aan het leven van de mens; dus kleine variaties in de interactie stijlen van de eigenaar kan verschillende effecten hebben op de fysiologische en gedragsmatige reacties van honden. Honden kunnen waarschijnlijk onderscheid maken tussen menselijke mannen en vrouwen, en kunnen hun gedrag aanpassen aan (het geslacht van)de eigenaar . Bijvoorbeeld, reuen van vrouwelijke eigenaren zijn minder gezellig en ontspannen dan reuen van mannelijke eigenaren .Daarvoor geven de onderzoekers al eerder (in hun pilot-onderzoek van 2009) een verklaring: Dit kan betekenen dat een meer ontspannen interactiestijl van vrouwen met hun mannelijke honden in combinatie met de evolutionaire dispositie van honden om sekse-gevoelig in hun sociale interacties met menselijke metgezellen deze honden uitgaan van een verschillende sociale rol bij het samenzijn met een vrouw dan met een man. Bij de wolven, voorouders van de honden, worden posities in de hiërarchie vooral aangevochten binnen de seksen en alfa's hebben de neiging om sociaal te zijn,afstandelijk en gespannen. Deze evolutionaire gegevens komen wellicht bij honden nog steeds voor. In interactie met een mannelijke, vol zelfvertrouwen zittende eigenaar zal de hond een beta-rol aannnemen, maar bij een traditioneel wat minder zelfbewuste vrouw zal hij eerder in de alpha-rol schieten."
Volgens de onderzoekers is dit iets om ook bij hondenscholen en andere trainingen mee te laten wegen, omdat het gedrag van de hond dus in grote mate door zijn menselijke partner(s) wordt beïnvloed. Voorlopig lijkt het het beste voor eigenaren om vooral ontspannen aan de wandel te gaan, je hond geniet er meer van, dus jij ook.
bron
Psychobiological Factors Affecting Cortisol Variability in Human-Dog Dyads