Honden met diabetes type 2 hebben vaak ook zieke bazen
Onderzoek toont aan dat mensen met een hond met diabetes type 2 38% meer risico lopen om zelf de ziekte ook te krijgen.
Honden gaan soms op hun baasjes lijken en andersom. Heel erg is dat niet, tenzij… Nieuw onderzoek laat zien dat mensen die een hond met diabetes hebben, zelf ook een veel grotere kans lopen op het krijgen van de ziekte, maar liefst 38%.
Het was al bekend dat eigenaren met overgewicht de neiging hebben om ook “beter gevulde” huisdieren te hebben, iets wat mogelijk komt vanwege een soort gezamenlijk gezondheidsgedrag zoals te veel eten of niet regelmatig bewegen. Om te onderzoeken of deze overeenkomst zich uitstrekte tot een gedeeld risico op diabetes type 2, onderzocht Beatrice Kennedy van de Universiteit van Uppsala in Zweden verzekeringsgegevens van de grootste huisdierenverzekeringsmaatschappij van Zweden. Diabetes type 2 is ook wel bekend als ouderdomsdiabetes.
Door deze gegevens te koppelen -anoniem- aan de eigenaren kreeg ze gegevens van 208.980 eigenaar / hond-combinaties en 123.566 eigenaar / kat combinaties. Alle eigenaren waren geboren voor 1961. En uit de analyse bleek dat het bezitten van een hond met diabetes geassocieerd wordt met een 38% verhoogd risico op diabetes type 2 in vergelijking met het bezit van een gezonde hond. Persoonlijke en sociaaleconomische omstandigheden van de hondenbezitters konden deze link niet verklaren. Er werd echter geen gedeeld risico op diabetes gevonden tussen kattenbezitters en hun huisdieren. Het onderzoek is gepubliceerd in het British Medical Journal.
Net als bij mensen kunnen voeding en obesitas het risico op diabetes type 2 bij beide diersoorten beïnvloeden. Evenals bij mensen lijkt de prevalentie van diabetes bij honden en katten toe te nemen.
"Gezien het eerdere onderzoek naar het gedeelde risico van [overgewicht] tussen hondenbezitters en hun dieren, zijn wij van mening dat gedeelde voedingsgewoonten en ook lichamelijke activiteit een rol kunnen spelen", aldus Kennedy. Omdat diabetes bij katten geen connectie heeft met hun eigenaren, kan er op wijzen dat de fysieke activiteit vooral van belang is. "Katten geven meestal de voorkeur aan meer onafhankelijkheid van hun baasjes als het gaat om hun bewegingen," zei Kennedy.
Gedeelde blootstelling aan zaken als vervuilende stoffen of chemicaliën tussen honden en hun eigenaren zou een andere manier kunnen zijn die het onderzoeken waard is.
Bij de foto: extreem dikke hond