• Het drama van Le Briqueterie
  • Het drama van Le Briqueterie
  • Het drama van Le Briqueterie

Het drama van Le Briqueterie

Leestijd
6 minuten
Tot nu toe gelezen

Het drama van Le Briqueterie

do, 11/02/2017 - 11:42

"Ze is een beroemdheid in de wereld van Saarloos wolfhonden en een naam in de Franse en Europese Kynologie. (Cornelia is) meer dan een fokker, maar een kunstenaar die voortdurend het ras met een linker oog van een schilder en het rechteroog van een mechanische ingenieur herontworpen en verbeterd heeft. Voor haar is een goede bouw een topprioriteit. Dan komt de beweging. Tot op heden blijft Corrie de grootste fokker van het ras en blijft dit het mooiste hondenras."

Een lyrische beschrijving van Corrie Keizer die terug te vinden is op de kennelsite van Canis Africae, van fokker en aankomend keurmeester Nicolas Martin, een van de "leerlingen" van Keizer. Op de website wordt gemeld dat Keizer optreed als "mentor" van deze kennel.

En dat maakt het zo ongeloofwaardig dat de Franse rechter -zo melden bronnen- het verhaal van de advocaat zonder meer geloofde dat Keizer niet wist hoe de regelgeving in elkaar stak en slechts als incidentele fokster in Frankrijk, de Franse Ardennen om precies te zijn, verbleef.

Naar aanleiding van ons eerdere artikel heeft Dogzine bijzonder veel reacties gekregen over de situatie rondom deze Saarloos- en Tsjechoslowaakse Wolfhondenfokster. De komende weken zullen we deze verhalen zoveel mogelijk uitzoeken om een compleet beeld te krijgen. Inmiddels is wel duidelijk wat er afgelopen mei is gebeurd rondom Le Briquetterie. Alhoewel er diverse verhalen circuleren, meldt de Cellule Anti-Trafic ons dat er uiteindelijk 119 honden zijn meegenomen. Officieel is er geen sprake van inbeslagname, maar van vrijwillige overdracht. Alhoewel we ons hierbij op bronnen in Frankrijk moeten verlaten is hier iets minder sprake van vrijwilligheid dan vermoed. Een juridisch beslag op de honden is -ook in Frankrijk- iets wat langere tijd in beslag kan nemen. Zowel de gendarmerie als de dierenbeschermingsorganisaties waren van mening dat dit niet in het belang van de honden bij Keizer was, en dus is men met Keizer tot een overeenstemming gekomen van "vrijwillige afstand". Hiermee konden de honden direct -de hele operatie nam uiteindelijk vier dagen in beslag- worden meegenomen.


De verantwoordelijk man van de Cellule Anti-trafique ter plaatse beschrijft dat de situatie ter plekke op het eerste gezicht meeviel, in die zin dat de volwassen honden in ieder geval in kennels gehuisvest waren, al waren die kennels aan de kleine kant (des boxes carrelés de taille modeste). De pups en jonge honden werden in huis gehouden. Daar was -volgens ingewijden-  een "maternite", waar pups gehouden werden. Ook werden jonge honden en zogende teven in de kelder gehouden. De verantwoordelijke ter plaatse noemt dat "ces conditions de détentions sont inacceptables. Il y avait, avant la prise en charge, des chiens détenus dans la cave de la maison pratiquement dans le noir. La maternité était horrible, les femelles avec leurs chiots étaient enfermés dans un local sombre et humides. (De condities waarin deze honden werden gehouden waren onacceptabel. Er werden honden in een vrijwel donkere kelder gehouden, voor de zogende teven was het verschrikkelijk. De vrouwtjes met hun pups waren in een donkere en vochtige kamer opgesloten).

tumor
Montana (†), de hond met de tumor. 

Volgens de Cellule anti-trafique, zeg maar de taskforce van de dierenbescherming (SPA) in Frankrijk, was de conditie van de honden die ze aantroffen ernstig, maar niet te ernstig. "In redelijke staat". Wel waren de honden sterk ondervoed. Een van de honden had een enorme tumor, waaraan zij enkele dagen later overleed. Het meest ernstige echter was de "sociale" staat van de honden. Ze waren volledig ongesocialiseerd, agressief en/of angstig. Vooral de jonge dieren die werden aangetroffen vertoonden extreme agressie.

Er werden honden in een vrijwel donkere kelder gehouden, voor de zogende teven was het verschrikkelijk

Eerder berichtte Dogzine dat het voorspoedig liep met de herplaatsingen, echter, dit betrof alleen de dieren die in het asiel van St.Omer waren geplaatst. Dat was slechts een van de asielen waar men probeerde de dieren aan een nieuw adres te helpen. De "slechtere" honden werden in andere SPA's geplaatst. Volgens de woordvoerder van de Cellule anti-trafique is op dit moment ongeveer de helft van de honden geplaatst, echter, de resterende helft  "Les chiens qui restent sont les plus difficiles. Il nous faut encore du temps pour les mettre en conditions de les mettre à l'adoption". Oftewel; voor deze honden is het het moeilijkst, er is nog veel tijd nodig om deze honden weer tot sociale huishonden om te vormen. Een aantal zal waarschijnlijk nooit lukken. En juist dit gedragsprobleem bij de honden maakte dit voor de CAF een van de moeilijkste dossiers. De leefomstandigheden "zien we vaak erger".

alix
Alix

En inderdaad, uitspraken over herplaatsers nu bij andere asiels zijn wreed…

  • "Flamm kwam hier uitgemergeld en getraumatiseerd"
  • "Elyah (... ) kwam hier op 10 mei met huidproblemen en zeer mager"
  • "Toen ik de mijne adopteerde was het bijna een kadaver"
  • " She is fearful and all her education is to be done."
  • " He has had very few pleasant contacts with human beings."

Bij de inbeslagname was ook een gedragstherapeute annex hondentrainster betrokken die werkt voor een opvang Tilloy les Mofflaines. Dogzine kreeg van haar het vervolg op het ontluisterende verhaal van de situatie ter plekke. Zij kwam begin mei mee om de honden op te halen.

pups
Pups net na overdracht

"We moesten de hoge boxen sluiten omdat deze wolfhonden tegen de muren opsprongen en probeerden te ontsnappen via de bovenkant van de boxen. Ze waren volledig in paniek. Overdag verstopten ze zich binnen en 's nachts aten ze hongerig uit de kommen. Ze waren mager. Dick, Freya en Alix zaten samen in dezelfde kennel, blijkbaar broer en zussen. Alix was agressief en haar broer verdedigde haar." Op verzoek van de therapeute werden de honden uit elkaar gehaald, want gezamenlijk waren ze niet eens mee te nemen. Voor Alix durft zelfs nu nog niemand anders te zorgen dan het schoonmaken van de hokken en het eten geven, want de hond vertrouwt nog niemand.

Heyden, een puppy waar Keizer van zei dat deze 3 maanden oud was, bleek 6 maanden oud. "Ik nam hem voor 2 maanden mee naar huis. Hij wist niets, leefde 's nachts en was erg bang voor de lijn. Hij was eigenlijk zo groot als een Duitse herder van 3 maanden oud. En hij bleek giardia te hebben."

heyden
Heyden

Montana is de hond met de tumor van 2,5 kilo en 25 centimeter in doorsnede. Aanvankelijk dachten de verzorgers dat ze drachtig was. Deze hond is inmiddels ingeslapen.

Toen de verzorgers kwamen was justitie al aanwezig. Keizer wilde haar honden niet vangen omdat ze gevaarlijk zouden zijn. In de diverse kennels zaten de "gevaarlijke" honden, die echter vooral ziek bleken te zijn volgens de therapeute. Ook na het overbrengen naar de asiels bleef het moeilijk. "Yuma is een teef die ik tot op de dag van vandaag nog steeds niet mag aanraken of aaien. Ze is ook niet goed met andere honden. Ze mist een oorhelft en heeft een litteken op de snuit." En ook voor andere honden geldt steeds hetzelfde verhaal.  Angstig, getraumatiseerd en nog lang niet geschikt om in een huiselijke omgeving op te groeien. Begin juni ging de organisatie nogmaals terug om de laatste honden te halen. "Wat betreft puppy's, ik heb nog nooit zoveel ellende, angst en ellende gezien in de ogen van een dier (Quant aux chiots, je n’ai jamais vu autant de détresse, de peur, de misère dans les yeux d’un animal.). Ze lagen op elkaar, op elkaar gestapeld, stijf staand van de paniek."

Wat betreft puppy's, ik heb nog nooit zoveel ellende, angst en ellende gezien in de ogen van een dier

Het verhaal van de CAT en de therapeute staat niet op zichzelf. Ook is het overduidelijk geen situatie van de laatste paar maanden of zelfs jaren. Dogzine sprak ook andere vrijwilligers die soms al jaren eerder gedurende langere tijd -jaren- bij Cornelia Keizer hielpen. "Ik zag de magere honden, bang, bezig met overleven, levend in de modder en vocht, tussen grote ratten. Honden die hun hele armzalige leven niets anders kenden dan de kennels, het stukje grond en de kartonnen dozen op deze fokkerij. (Met uitzondering van de "mooiste", zij die de "kans" hadden om verder naar hondenshows te gaan zo nu en dan. Vele malen nam ik mijn eigen honden mee daar nooit heb ik ze in deze hel gelaten, omdat de slechte omstandigheden van deze honden verschrikkelijk waren (en wat te denken van de ziekten die zich aan het ontwikkelen waren) ... (Toen ik er was) waren er op dat moment bijna 80 honden."

hond

Keizer, toch een stamboomfokster met (meerdere, zoals in een later artikel zal blijken) kennelnamen, was ook niet bijzonder geïnteresseerd in welke honden nu andere dekten. "Ze vertelde me tijdens een dag dat ik weer meehielp daar, dat ze dode pups nog met de navelstreng aan de moeder verbonden had gevonden. Terwijl ze niet eens wist dat de teef in verwachting was. Dit alles onder de vlag van een rasvereniging die niet alleen alles altijd heeft gedoogd, maar ook Keizer altijd als belangrijke persoon naar voren heeft geschoven en waar Keizer ook vaak keurmeester was. (De Vereniging voor Nederlandse Herdershonden onder voorzitterschap van Annie Pouvesle, red.)

En er is meer. "En degenen die daar honden kochten kregen honden mee uit ongewenste dekkingen, niet gecontroleerd, niet getest op gezondheid. Ze wisten niet eens of het om een Saarloos, een Tsjech of een combinatie ging."   

Andere vrijwilligers noemen ook een knekelveld, of hondenkerkhof, dat zich op het terrein van Le Briqueterie zou bevinden. De CAF kon dat niet bevestigen, maar had er ook niet naar gezocht. Ook verhalen over Keizer, die haar buren (uit de omgeving) vroeg om haar honden dood te schieten (enkele ervan) horen we met regelmaat, maar politie en CAF kunnen dit niet bevestigen.

hondje

Naast deze verhalen en bevestigingen van de situatie ter plaatse, komen er ook steeds meer verhalen over het fokken onder zeer veel kennelnamen en het valselijk registreren van honden. De komende weken komen we hier nog vaker op terug.

Namen van de geciteerde personen zijn bij de redactie bekend.

dossier