• Radar gebruikte onbetrouwbare methode

Radar gebruikte onbetrouwbare methode

Leestijd
2 minuten
Tot nu toe gelezen

Radar gebruikte onbetrouwbare methode

do, 10/04/2018 - 14:09

Op 3 september besteedde het televisieprogramma Radar aandacht aan hondenvoeding, en meer specifiek aan het gehalte schildklierhormoon in verse voeding.
Onderzoek, gedaan door het programma, stelde vast dat dat in sommige merken te hoog was, met alle gevolgen van dien. De onderzochte voedingen waren willekeurig gekozen. Omdat er geen norm is voor de hoeveelheid schildklierhormoon die toegestaan zou zijn, gaf dierenarts Ronald Corbee een waarde: wat zou voor langere tijd de limiet zijn aan T4?

De grens die Corbee stelde was de grens die een probleem kan zijn als die langere tijd wordt overschreden. Aan die waardes werd vervolgens een vijftal merken getest, waarvan een overigens zelfs merkloos was aangezien het om een soort ging die door particulieren werd samengesteld en dus niet algemeen te koop is.
Er werden eenmalig monsters genomen. Bij eenmalige monsters spreek je van een steekproef, maar die was ook telkens van één soort terwijl merken veelal vele verschillende voeders verkopen. De vraag is dan ook hoe betrouwbaar zoiets is. Radar dekte zich in door te stellen dat het dus waardes zijn die voeding kunnen bevatten, maar de namen van de merken in kwestie die minder goed uit deze eenmalige tijd kwamen staan in de geheugens van mensen gegrift.
In juridische termen heet zoiets imago-schade.


 

Lees ook: Onderzoekers zien voordelen in vleesvoeding


Smuldier was een van de merken die er volgens de test van Radar minder goed uitkwamen. De fabrikant besloot een nieuw onderzoek te laten doen, en dit keer door een gespecialiseerd laboratorium gericht op voedselveiligheid, waarbij uitsluitend gewerkt wordt volgens wetenschappelijk onderbouwde en gevalideerde methodieken.
Verder ging het bedrijf in gesprek met de heren Vos en Mol van de universiteit Utrecht om uit te vinden hoe er in Radar nu eigenlijk getest was. Uit dit gesprek bleek dat er nooit eerder op deze manier getest was, en door het zeer beperkte aantal monsters én het feit dat het een experimentele methode was, kunnen de uitslagen dan ook niet betrouwbaar worden geacht.

Smuldier stuurde vijftien verschillende monsters op voor een analyse met een gevalideerde methode (LC MSMS). Er werd ook een tweede monster opgestuurd uit dezelfde batch als die waaruit Radar het onderzoek had gedaan. Alle geanalyseerde Smuldierproducten bleken een totaal-Thyroxine te hebben dat lager was dan de detectiegrens van 50 µg/kg oftewel 0,05 µg/g. Ook het contramonster uit dezelfde batch als het monster in de Radar-uitzending had een lager gehalte dan de detectiegrens.
Deze waarde is daarmee aanzienlijk lager dan de door Radar gepresenteerde 3,1 µg/g thyroxine en ook substantieel lager dan de maximale hoeveelheid thyroxine van 0.75 µg/g thyroxine.

**Update**
 

Tamro, een van de onderzochte merken, meldt op zijn facebookpagina:
"Wij hebben onze compleetmix en het eventuele risico product (eendenkarkas) laten onderzoeken.
Alle geanalyseerde producten bleken een totaal-Thyroxine te hebben dat lager was dan de detectiegrens van 50 µg/kg oftewel 0,05 µg/g.

Dit is aanzienlijk lager dan de door TrosRadar gepresenteerde uitslagen. In de uitzending wordt gesproken over een maximale dosering bij honden met een te traag werkende schildklier van 0,75 µg/g.
Dit is natuurlijk een enorme blunder van TrosRadar geweest wat onnodig paniek heeft veroorzaakt.

Wat extra vreemd is dat TrosRadar nog steeds niet heeft gereageerd op ons verzoek om hun test resultaten en batchnummers aan ons te overhandigen."

Smuldier heeft Radar bericht gestuurd van de resultaten. Ook TamRo heeft om reactie gevraagd. Het wachten is op de rectificatie.