Grasaren niet onderschatten! Bekijk de video van de operatie
Het is er de tijd van het jaar weer voor: grasaren! Onaangename aren die afkomstig zijn van een wilde grassoort die overal voorkomt en die bij honden heel snel voor heel veel ellende kunnen zorgen. Een grasaar is een serieus probleem en moet gezien worden als een spoedgeval.
De stekelige aren verdrogen zodra ze gerijpt zijn en vallen dan af. De aren hebben uitsteeksels met heel kleine weerhaakjes, zodat ze zich hechten aan alles wat er langs komt. En dat zijn heel vaak honden helaas.Het slimme van de weerhaakjes is dat de aar zich bij elke beweging als het ware voortbeweegt, met het puntje van het zaadje naar voren gericht. Door de weerhaakjes is maar één richting mogelijk. Het kleine, scherpe puntje boort zich snel en vaak ongemerkt in de huid, waarna de hond zal schudden om het ding kwijt te raken. Helaas, door het schudden en krabben kruipt het aartje juist steeds verder naar binnen.
Grasaren weten zich vooral tussen de tenen van de hond naar binnen te werken, maar ook de neus is favoriet. En eigenlijk zijn alle nauwe plekjes favoriet, ook onder oksels en staart, in en onder oren. Zelfs in ogen worden de kleine kruipers soms aangetroffen. De aren kunnen zich zelfs een weg in een ader banen en zo uiteindelijk tot veel ellende en zelfs de dood leiden. Het is daarom van het grootste belang om zo snel mogelijk actie te ondernemen. Hoe langer er gewacht wordt, hoe verder de grasaar neus, oor of huis inkruipt.
Vaak wordt het probleem pas opgemerkt als de grasaar al behoorlijk diep naar binnen is gekropen, met alle gevolgen van dien. Oppassen geblazen dus: de vacht rond de poten indien mogelijk kort houden en de hond na elke wandeling even rondom kop en poten controleren.