Crashtesten: benches en tuig in auto vaak onveilig
Vakantietijd, we nemen de hond mee in de auto naar onze vakantiebestemming. Vaak nemen we de hond mee naar shows, naar het bos of naar het strand. En verantwoordelijke hondenbezitters zorgen er voor dat hun hond veilig mee kan. Dus niet los vervoeren (in bepaalde landen is dat zelfs verboden, zoals Duitsland en Spanje), maar minimaal in een tuig/hondenriem, liever nog in een hondenkrat. Op die manier weten we tenslotte dat niet alleen wij beschermd zijn bij een aanrijding, maar ook onze vierpotige metgezel.
Maar hoe veilig is het nu om je hond in een bench, autogordel of krat te vervoeren? Een hond die je los vervoert, zal bij hard remmen of een botsing door de auto worden geslingerd. De viervoeter zal daarbij een flinke klap maken, die fataal kan zijn. Bovendien kan de hond ook een van uw passagiers raken, waardoor deze gewond raakt. Uit een crashtest van ADAC, de ‘Duitse ANWB’, blijkt dat een 22 kilo zware hond die van de hoedenplank wordt gelanceerd bij een botsing met 50 kilometer per uur, een impact krijgt van 25 keer zijn eigen gewicht. Een klap tegen de stoelleuning met een impact van 550 kilo overleeft de hond niet. Zou de hond tegen het hoofd van een passagier aankomen, dan raakt deze ernstig gewond.
Dus dan maar de autogordel, met hondentuig. Dat geeft de hond vrijheid, hij kan nog een beetje uit het raam kijken tenslotte. Helaas, het Center for Pet Safety Studies in de VS voerde (in 2013, mogelijk zijn de resultaten inmiddels verbeterd) tests uit met 29 verschillende tuigen voor honden. Het resultaat: 25 van die tuigen kwamen niet door die test, en alleen het Amerikaanse merk “Sleepypod Clickit Sport” kwam door die test (overigens alleen geschikt voor kleine honden, en voor zover te vinden in Nederland en Belgie alleen te verkrijgen via online bestelling in de VS). De andere merken gaven “voldoende” ruimte zodat de hond alsnog door de auto gekatapulteerd werd, en bij een aanrijding (de testcondities waren met ‘slechts’ 50 km/h) hoogstwaarschijnlijk gewond zou raken, of erger. De conclusie: Met uitzondering van genoemde Sleepypod waren de tuigen onvoldoende in materiaal, ontwerp en performance.
CPS testte ook de zogenaamde dierenzetels, in Europa weinig gebruikt. Volgens de diverse fabrikanten zouden deze de hond ook beschermen bij aanrijdingen. Ook hier teleurstellende resultaten, geen van de geteste merken hield de hond op zijn plek, en geen van allen bood dus bescherming.
Wel regelmatig te zien in deze omgeving, de draadstalen bench. Vastgemaakt met stevige banden op de achterbank, en opnieuw werd er in de testopstelling 30 mijl per uur, ca. 50 km/u, gereden. Vijf merken deden mee aan de test, maar ook hier bedroevende resultaten, slechts 1 merk (de Gunner Kennel G1, overigens anders gebouwd dan met draadstaal) doorstond de test om de hond in ieder geval op zijn plaats te houden. De meeste draadstalen benches –zeker de inklapbare- klapten in elkaar of raakten volledig vervormd, met het risico dat de hond ook nog eens door uitstekende metalen delen extra gewond zou raken. De conclusie is dan ook duidelijk: Test evidence indicates that even with strength rated support systems, wire crates should be considered as distraction prevention tools and will not provide significant protection in the case of an accident.”
Ook de speciale “vliegtuigbenches”, hard plastic met stalen deur, werden aan de test onderworpen, opnieuw met 50 km/u, vastgezet op de achterbank. Acht verschillende merken ondergingen de test, slechts twee bleken uiteindelijk goed genoeg. Want bij een flinke aanrijding vloog de hond (getest werd met een dummyhond van 22kg) bij een aantal kratten gewoon door het plastic heen. Deze test werd in 2015 uitgevoerd.
Ook “stoffen” kooien bleken weinig veilig, door de impact van de hond in de kooi raakten vaak de verbindingen met de achterbank los, waardoor de stoffen kooi/bench weliswaar heel bleef, maar wel door de auto gekatapulteerd werd.
Desondanks ziet de ADAC, de Duitse wegenwacht, de plastic vliegtuigkooien nog wel als de veiligste oplossing. Mits deze niet OP de achterbank, maar tussen voorstoel en achterbank in op de grond staat, gezekerd tussen beide. Mits daar natuurlijk wel ruimte voor is in de auto. Het beste is de krat in een combi/stationwagen in de breedte tegen de achterbankleuning te zetten, aldus de ADAC. Op die manier worden de krachten voor de hond het beste verdeeld. En maakt de hond bij een aanrijding de meeste kans om relatief ongeschonden uit de strijd te komen.
Tests voor de speciale autokennels die we in Nederland goed kennen (daarbuiten wat minder) zijn in Zwitserland getest. Alle geteste merken kregen minimaal het predikaat “aanbevelenswaardig”. De boxen van Schmidt en WT-Metall waren zelfs “zeer aanbevelenswaardig. Dus wie de ruimte heeft en de hond veilig wil vervoeren (en daar ook wat meer geld voor overheeft), kan het beste een autotransportkennel halen. En wellicht een grotere auto.
bron