• The Kennel Club: update fokplan voor de Bulldog
Leestijd
3 minuten
Tot nu toe gelezen

The Kennel Club: update fokplan voor de Bulldog

mar, 02/18/2020 - 22:37

The Kennel Club publiceerde onlangs een uitgebreid rapport over de Engelse Bulldog, een ras dat in het land erg populair is, maar ook kampt met veel gezondheidsproblemen. Al een tijd werkt de Britse kennelclub met zogenaamde Breed Health and Conservation Plans (BHCP) voor rassen die kampen met problemen op gebied van gezondheid, genetische diversiteit en schadelijke uiterlijke kenmerken. De plannen beperken zich nu tot 17 van deze rassen, maar de kennelclub wil ze uiteindelijk voor elk ras laten opstellen.

Zo’n BHCP bestaat uit verschillende stadia. Allereerst wordt samengevat welke gezondheidsproblemen er spelen in een ras, daarna wordt bepaald welke daarvan de hoogste prioriteit dienen te krijgen. Vervolgens wordt er een advies opgesteld voor fokkers en de rasvereniging over hoe ze om kunnen gaan met deze problemen en deze kennis wordt ingezet om een fokstrategie te bepalen en waar nodig verder onderzoek te doen. De informatie uit de rapporten is afkomstig uit wetenschappelijke onderzoeken, gegevens van dierenartsen, rasverenigingen, fokkers en verzekeringsmaatschappijen. Ook de cijfers die de kennelclub zelf bijhoudt wordt geraadpleegd.

Dit plan wordt jaarlijks per ras geupdate met de meest recente ontwikkelinen. Onlangs kwam de samenvatting voor de Engelse Bulldog over 2019 uit. Behalve dat BOAS brachycephalic airway obstructive syndrome) een bekend probleem is, waren er opvallende feiten. De incidentie oogaandoeningen ligt ook hoog binnen het ras, en de oogaandoening “cherry eye” is momenteel een van de meest voorkomende. Samen met staartproblemen (ingegroeide staart, onvoldoende mobiliteit of staartloosheid) en hartafwijkingen zijn het de vier grootste aandachtspunten. Een online gezondheidsenquête wees uit dat 71% van de in totaal 276 deelnemende Bulldoggen uit het Verenigd Koninkrijk te maken had gehad met cherry eye. Ze ontwikkelden de aandoening allen voor het eerste levensjaar. 5% daarvan zelfs al onder de 8 weken en nog eens 20% onder de leeftijd van 12 weken.

De gemiddelde levensverwachting voor de Bulldog was 6,36 jaar in 2014 en de meest voorkomende doodsoorzaken ouderdom, hartfalen, kanker, een beroerte en cardiomyopathie. In dat jaar leed 48,11% van de onderzochte Engelse Bulldoggen (370 in totaal) aan één of meerdere gezondheidsproblemen. Behalve bovenstaande problemen werd er ook een significant hoog aantal Bulldoggen gemeld met huidproblemen (ontstekingen, allergieën), patella luxatie, distichiasis en longontsteking.

Bovenstaande geeft aan dat er nog veel te doen is om het ras in gezondheid te verbeteren. Hiervoor heeft The Kennel Club verschillende speerpunten, die eveneens benoemd zijn in het BHCP. Al langere tijd kunnen keurmeesters op een show een aantekening maken als ze een hond in de ring treffen met een kenmerk dat de gezondheid kan schaden. Er wordt onder andere gekeken naar nauwe neusgaten, geirriteerde ogen, ingegroeide staart of staartloosheid, overmatige huid in het gezicht of over de neus. Hier zijn later nog meer punten aan toegevoegd: hoorbaar ademen, koehakkige stand en een afwijkende beet. Op alle punten zijn het aantal aantekeningen vergeleken van 2016 tot en met 2018. Deze recent toegevoegde punten werden in het jaar 2018 niet genoteerd door keurmeesters. Wel blijkt uit de cijfers een flinke toename in nauwe neusgaten, en ook een te strakke staart, overmatige huid op de neus en problemen met het bewegingsapparaten kwamen nog relatief vaak voor.

De laatste update aan de BHCP van de Engelse Bull is ook de leidraad voor de vernieuwde kwaliteitsstandaard die The Kennel Club hanteert. Hiermee kunnen potentiële pupkopers zoeken naar combinaties die voldoen aan meer eisen op gebied van gezondheid en welzijn, onderverdeeld in “bronze-”, “silver-” en “gold level”. Fokdieren worden ingedeeld in de levels, die aangeven in hoeverre ze zijn onderzocht en goedgekeurd op gezondheid en exterieur.

Bronze:
-  Gezondheidsverklaring afgegeven vanaf 12 maanden door een daarvoor bevoegde dierenarts (inclusief bovenstaande “points of concern”).
- Vrij van klinische symptomen van oogafwijkingen
- Vrij van hartproblemen waarvoor wordt doorverwezen naar een cardioloog
- Geen voelbare problemen aan de wervelkolom
- Geen agressief gedrag.

Silver:
- De eisen voor het bronze level
- Vrij verklaard van oogafwijking door een geldig oogonderzoek
- Patella luxatie getest en uitslag 0 of maximaal graad 1.
- DNA getest op HUU (hyporuricosuria) met vrij of drager als resultaat
- Geen staartproblemen (ingegroeide staart, staartloosheid)
- Vrij van ongewenste kenmerken uit de rasstandaard
- Niet monorchide of cryptorchide
- Geen blauwe of groene ogen
- Geen niet-erkende kleur
- Geen leverkleurige neus (dudley)
- Heeft een RGF-score (Respiratory Function Grading) van graad 0, 1 of 2.

Gold: (vanaf 24 maanden beschikbaar)
- De eisen voor het bronze en silver level
- Vrij van oogafwijkingen verklaard door een officieel oogonderzoek (BVA, KC of ISDS)
- Een BOAS-score van 0 of maximaal 1 middels de test van de University of Cambridge
- Officiele hartscreening door een daarvoor bevoegde dierenarts
- RFG-score van 0 of maximaal 1

Naast deze verschillende niveaus kunnen er zogenaamde gold stars uitgegeven worden voor aanvullende eisen waar een hond aan voldoet, zoals een meting van de luchtpijp (trachea measurement), röntgen van de wervelkolom, hart-doppler test, Kennel Club Stud Book nummer, kampioenstitel en een aanvullend RFG-onderzoeken volgens het “Whole-body barometric plethysmography (WBBP)”.

Fokkers die onder het Assured Breeders Scheme van de kennelclub willen vallen dienen te fokken met honden die tenminste aan het bronze level voldoen en daarnaast zijn getest op HUU. Behalve HUU zijn er voor het ras ook DNA tests voor degeneratieve myelopathie en canine multifocal retinopaty. Deze worden wel aangeraden in het rapport, maar zijn niet verplicht. Voor HUU is de overgrote meerderheid van de Engelse Bullen vrij. In 2019 was 9% drager, 0,7% lijder en 1,2% drager door vererving.

De meest recent gepubliceerde update van het BHCP beschrijft dat de Bulldog volgens cijfers als risico-ras omschreven kan worden voor urine incontinentie, al berust dit voor nu vooral op anekdotisch bewijs. Ook staat het op de negende plek van rassen waarbij epileptische aanvallen vaak voorkomen. Volgens vertegenwoordigers van het ras komen tremoren van het hoofd vaker voor bij het ras, en zijn deze waargenomen bij veel van de in totaal 39 Bulldoggen gemeld met epilepsie. Ook het percentage Bulldoggen met dystocia, problemen rondom de bevalling, steeg naar 7,2%. Of dit daadwerkelijk komt door een toename in problemen of een betere registratie ervan is niet te zeggen. De conclusie was dat de Engelse Bulldog een zogenaamd “categorie 3-ras” blijft, wat inhoudt dat er veel aandacht moet zijn voor gezondheid en schadelijke uiterlijke kenmerken. Wel wil men goed onderzoeken of de toename in de diverse cijfers voorkomt uit een verslechtering in het ras, of juist doordat er vaker en consequenter melding wordt gemaakt van problemen dan voorheen. Er is eind januari een vernieuwde versie van de BHCP voor de Engelse Bull ontwikkeld, deze zal hopelijk op korte termijn openbaar worden.

Het volledige BHCP-rapport voor de Engelse Bulldog is hier te vinden: https://www.facebook.com/bulldogbreedcounciluk/