Teckels net zo gevaarlijk als Pitbulls. Wie bijt er nu vaak?

Wie echt bang is om gebeten te worden moet, aldus het onderzoek uit 2009, de Weimaraner (Weimarse Staande Hond) en de Airdale-terrier mijden. Geen honden waarbij mensen direct aan bijtincidenten denken. De bull-terrier, Leonberger en Rottweiler nemen de derde tot en met de vijfde plaats in.  Opvallend ook, de Jack Russel zorgt procentueel voor een heel groot deel, 10%, van de bijtincidenten. In de index scoort hij wat lager, omdat er gekeken is naar voorkomen van de hond vs. aantal incidenten. En de Jack Russel is tamelijk veel voorkomend. Golden retrievers en Labradors scoren ook redelijk hoog in de procentuele incidenten, net als de Maltezer en de Duitse Herder. Voor de goede orde, het betreft hier rashonden en look-a-likes, dus niet alleen de stamboomhonden. De -toen nog weinig voorkomende- Staffordshire terrier komt met een bijtindex van 3,5 wel relatief hoog, maar scoort lag op het aantal incidenten. Het onderzoek naar deze incidenten toonde overigens aan dat van de80 rassoorten die geclassificeerd werden als "bijter" er bij veruit de meeste soorten nauwelijks onderscheid was. Ze beten evenveel, of even weinig. Hieronder de totale tabel.

Dat dit onderzoek niet alles zegt blijkt wel uit een (Amerikaans) onderzoek, dat de Teckel (Dashond) als grootste bijter plaatst. 20% van de dashonden in Pennsylvanie (er zijn 6000 eigenaren ondervraagd) bleek naar enkels gebeten te hebben. Andere, vaak semiwetenschappelijke lijstjes, tonen dan wel weer aan dat de Staffordshire vaak bijt. Kortom, een bijtincidentenindex met daarop alle incidenten zou prettig zijn.

Dan nog blijft de vraag of deze representatief is.  Het is onmiskenbaar dat een beet van een (boze) grote hond meer schade oplevert dan van een kleine, en dus het lachtoffer eerder het ziekenhuis, de huisarts of zelfs de politie bezoekt. Een Chihuahua of Lhasa Apso brengt nu eenmaal minder schade toe. Bijt deze daarom minder?  Uit hetzelfde onderzoek in Pennsylvania bleek dat het juist de kleine hondjes zijn die vaak bijten en proberen aan te vallen. Maar ja, wie doet aangifte als hij in zijn pink gebeten is door een hond die in de handtas van de eigenaar zit?

Jaarlijks zijn er in Nederland rond de 150.000 bijtincidenten, met 12.000 behandelingen in het ziekenhuis. Ter vergelijking, 68.000 mensen komen in het ziekenhuis terecht na een fietsongeval, 140.000 kinderen door een ongelukje thuis, en 112.000 mensen lopen letsel op door Doe Het Zelven. Desondanks zijn het er 12.000 te veel.

Opvallend is wel  dat de meeste bijtincidenten thuis gebeuren (65%), en het slachtoffer  gemiddeld 5 jaar oud is. Kortom, het zijn meestal jonge kinderen die gebeten worden. In 86% van de gevallen is het incident de schuld van het kind, doordat de hond op een of andere manier "uitgedaagd"werd.  Dat is dus eigenlijk noch de schuld van de hond, noch van het kind, maar van de ouders. Kleine kinderen en honden gaan prima samen, maar nooit zonder toezicht. En zelfs met toezicht, de vele "schattige" foto's van kindertjes op honden, spelend (!) met honden of staart- en oren trekkend op internet spreken voor zichzelf. De foto bij dit artikel geeft als tags "love, snuggle" terwijl de houding van de hond overduidelijk angst laat zien, en een bijtincident hier om een hoekje gluurt (foto Pixabay).  Onverantwoorde ouders, en uiteindelijk is Canis Domesticus de gebeten hond.

Of het "houderschap onder voorwaarden" dus echt het aantal bijtincidenten zal terugdringen is zeer de vraag. Het aanvullende pleidooi om elke  hondeneigenaar verplicht op cursus te sturen, inmiddels door o.a. Martin Gaus geopperd, lijkt daarop meer kans te geven. Wellicht zelfs ook met een verplichte cursus voor ouders van jonge kinderen die een hond hebben of willen. Ook de invoering van bijtprotocollen kunnen wellicht helpen, maar alleen indien er landelijke registratie komt. Tot die tijd blijft het giswerk.

Bijtindex

Hondenbescherming over houderschap